خواص درمانی گلپر
آیا می دانید گلپر دارای خواص بسیار زیادی می باشد،برای مثال با مصرف این گیاه می توانید از درد معده و ...مفید می باشد.
گلپر گیاهی چند ساله از تیره جعفری است که بیشتر در نقاط مرتفع کوهستان های ایران و نقاط دیگر می روید، با ریشه های ضخیم و برگ های کاملا بریده که پیشینیان برای آن خواص بسیاری شمرده اند، از جمله اینکه موجب نیروی بدن می شود ولی متاسفانه زیاد مورد توجه قرار نگرفته است. گردنیند فروهر
گلپر گیاهی گلدار، علفی و چندساله از تیره چتریان است. این گیاه، بومی ایران است و در ناحیه های نمناک کوهستانی ایران و مناطق پیرامونی می روید.
گل های آن سفید مجتمع به صورت چتر در انتهای ساقه های گل دهنده در قسمت بالای گیاه ظاهر می شود. میوه آن تخم مرغی، کمی ضخیم و معطر به رنگ سبز تیره به طول 1/5 تا سانتی متر است.
برگ های آن با چاک های عمیق به شکل پنجه غاز شبیه برگ آنژلیکا، به طوری که این چاک ها برگ را به چند نیمه برگ تقسیم می کند و هر نیمه برگ نوک تیز و دندانه دار است. گردنیند فروهر
خواص دارویی
گیاهی استمقوی معده و سایر اندام های دستگاه گوارش و دفع کننده نفخ دستگاه گوارش، ترشحات معده را زیاد کرده و سموم بدن را دفع می کند، ضدعفونی کننده و میکروب کش قوی است، خوردن آن شیر زنان را زیاد می کند، خوردن آن به میزان کم، باعث نشاط و شادی شده و در هضم غذا موثر است، برای کمردرد رطوبی نیز مفید بوده و می توان آن را همراه باغذا ها میل کرد. گردنیند فروهر
گلپر قطع کننده بلغم و دفع کننده باد و نفخ شکم است، بهترین دارو برای معالجه هیستری است، در ریشه آن خواص بی شماری نهفته، اگر از تشنج و ناراحتی های عصبی رنج می برید از آن استفاده کنید.
خوردن گلپر ذهن را باز و حافظه را زیاد و نسیان را کم می کند و ابلهی و حماقت را از بین می برد. برای فلج، لقوه و بی حسی اعضا مفید است.گردنیند فروهر
مضرات
مصرف مقدار زیاد گلپر سبب سقط جنین می شود. از این رو زنان باردار در خوردن زیاد آن مجاز نیستند.
زنبوردرمانی بیماری اماس و لوپوس
زنبور درمانی در طب سنتی برای درمان بیماریهایی که سیستم ایمنی بدن را درگیر میکند از جمله بیماری ام اس (MS) و لوپوس استفاده میشود.
در یکی از آیههای سوره مبارکه نحل نیز به درمان از طریق نیش زنبور اشاره شده است.
زنبوردرمانی یکی از روشهای شناخته شده جهانی است که امروزه در جهان خصوصاً کشورهای پیشرفته به آن ارج مینهند.
ناصر صابری ، متخصص طب سنتی در این باره می گوید:
«زنبوردرمانی یک روش درمانی کهن است و تاریخچه این روش به زمان شناخت انسان به زنبور مربوط میشود.
انسانهای اولیه از این روش در درمان روماتیسم استفاده میکردند که در دو دهه اخیر توجه ویژهای به آن نشان دادهاند.
در حقیقت، مصریان قدیم و رومیان باستان به روشهای مختلف از زنبوردرمانی استفاده میکردند. از جمله چای زنبور عسل برای درمان هاری، خاکستر زنبورعسل همراه با نوعی روغن برای طاسی و نیش زنبور به عنوان ضد درد استفاده میشد.
زنبوردرمانی به چند شاخه تقسیم میشود: نیش، عسل، گرده، ژل رویال و موم که بیشتر نیش زنبور مورد توجه قرار گرفته و از آن برای درمان بیماریهایی که سیستم ایمنی بدن را درگیر میکند، از جمله بیماری MS و لوپوس استفاده میشود.
خود عسل نیز دارای خواص درمانی زیادی است که بر اساس نوع عسل درمانهای مختلفی انجام میشود.
عسل شیرین بیان برای درمان عفونتهای شدید معده و گوارش، گرده برای درمان التهاب پروستات که اگر با عسل همراه شود برای التهابات معده و موم هم برای درمان التهاب معده، سیستم ادراری و عفونتهای دهانی قابل استفاده است.
زنبور یکی از آفریدههای مفید خداوند است که حتی از جسد و خاکسترش نیز استفاده میشود. اصلیترین محصول زنبور عسل، نیش آن است که برای درمان مورد استفاده قرار میگیرد.
برای شروع درمان بیماری با روش زنبوردرمانی، پس از گرفتن سابقه بیماری و شدت پیشرفت بیماری، تستها و آزمایشهای لازم را انجام داده و در صورت نداشتن هیچگونه حساسیتی به نیش زنبور، درمان را آغاز میکنند که در هفته دو روز بسته به شدت بیماری، 100 تا 150 و 200 تا 300 و یا حتی بالاتر نیش دریافت میکنند که حداقل باید دو سال تحت درمان باشند و در کل 10 هزار نیش دریافت کنند.
بیماران مبتلا به ام اس باید یک سری نکات را هنگام زنبور درمانی مورد توجه قرار دهند، از جمله عدم مصرف مواد غذایی سرد، چون زهر زنبور ماده شدیداً گرمی است، مصرف برخی از داروها نظیر ویتامین D و C به درمان کمک میکند.
همچنین رفتن به حمام بین ساعات 7 تا 8 صبح را نیز در برنامه درمانی خود قرار دهند که اگر به این نکات توجه نشود درمان خیلی ضعیف یا اصلا انجام نمیشود.
این نحوه درمان عوارض خاصی ندارد و وجود یک سری عوارض، از جمله سرگیجه و تهوع، اثرات درمانی زنبوردرمانی را تحتالشعاع قرار نمیدهد.»
روح الله ارجمندی متخصص زنبور درمانی نیز در خصوص این روش می گوید:
«طی گذشت زمان و تحقیقات انجام شده و تلاش کاوشگران و همکاری افرادی که در زمینه طب سنتی فعالیت داشتهاند، اثرات مفید نیش زنبور عسل مشخص گردید و به عنوان پایه و اساس مورد استفاده قرار گرفت.
در روش زنبوردرمانی، سم زنبور عسل روی بدن فرد بیمار آزمایش میشود. نیش زنبور عسل با دوز بسیار اندک وارد بدن فرد میشود در صورت بروز حساسیت روش درمان در فرد و میزان استفاده از نیش در روش درمانی متغیر میشود.
در روش زنبور درمانی، زنبور کارگر مورد استفاده قرار میگیرد. در برخی موارد از لارو نر و لارو زنبور ملکه نیز استفاده میشود.
زنبورهای که در درمان مورد استفاده قرار میگیرد باید تغذیه آنها با اصول خاصی انجام شود و کندویی که از آن بهره میگیریم، با کندوی استاندارد موجود متفاوت است.»
زنبور درمانی در قالب منگو
ارجمندی به استفاده از داروی منگو قبل از شروع مراحل درمان تاکید نمود و افزود:
«داروی منگو تشکیل شده است از مشتقات تولیدی خود زنبور عسل که حاوی گرده زنبور عسل، ژله رویال، عسل، بره موم و برخی از داروهای گیاهی است که به روش خاصی با این مواد ترکیب میشود.
داروی گیاهی که به مشتقات زنبور افزوده میشود با توجه به بیماری فرد متفاوت است. استفاده از منگو در مراحل درمان لازم و ضروری است.»
منبع :
فرآوری: نیره ولدخانی
بخش سلامت تبیان
تخم شربتی گیاهی خودرو، یک ساله و شبیه به ریحان ولی با برگها و تخمهای ریزتر است. ساقههای آن مربع شکل و گلش مایل به قرمز و صورتی است. این گیاه در اوایل بهار در کوهستانها و بیابانها میروید.
تخم این گیاه سیاه شفاف است و وقتیکه در آب ریخته شود بلافاصله حالتی خمیری و لعابدار در آب ایجاد میکند که بسیار لغزنده است و رنگش متمایل به رنگ خاکستری میشود. لعاب این دانهها پس از جذب آب مانند فالوده میشود.
تخم شربتی در حقیقت دانههای گیاه ریحان کوهی است که به علت داشتن ترکیبات لعابدار به صورت محلول در آب (شربت) استفاده میشود. لعاب این دانهها پس از جذب آب به صورت ژلهای درمیآید که میتواند برای رفع عطش مورد استفاده قرار گیرد. تخم شربتی خواص زیادی دارد و اینگونه نیست که فقط برای فصل گرما توصیه شود.
نامهای دیگر این گیاه: بادروج، تره خراسانی، اوقیمن، حوک، بورنگ، صریرا و بادروج ابیض میباشد.
استفاده از تخم شربتی در محلول آب یکی از بهترین مواد برای کم کردن وزن است. دانههای ژلاتینی تخم شربتی بدون آنکه کالری داشته باشد تا مدتها فرد را سیر نگه میدارد و به جای خوردن داروهای زیان آور برای کم کردن اشتها، میتوان از تخم شربتی استفاده کرد.
تخم شربتی دارای مقدار فراوانی پروتئین، آهن، پتاسیم و کلسیم است و در
عین حال آنهایی که در جذب کلسیم مشکل دارند بدانند یک ماده معدنی به
نام بورون در تخم شربتی باعث انتقال کلسیم به استخوانها میشود
این دانه های ریز سیاه رنگ دارای چند خاصیت است که در ادامه ذکر شده است.
* تخم شربتی برای درمان بیماریهای تنفسی مفید است.
* مخلوطی از آن با زنجبیل و عسل در درمان آسم، سرفه، سرماخوردگی، آنفلوانزا و برونشیت موثر است.
* از تخم شربتی برای درمان ناراحتیهای گوارشی مانند درد معده، نفخ، یبوست، سوءهاضمه و بی نظمی کارکرد رودهها استفاده میشود.
* خلق و خوی فرد را خوب میکند، خستگی مفرط ذهنی، تنشهای عصبی، افسردگی، میگرن و مالیخولیا را برطرف میکند.
* از روغنی که با خرد کردن تخمهای شربت به دست میآید، برای درمان عفونتهایی مانند زخم، بریدگی، عفونت مثانه، عفونت پوست و… استفاده میشود.
* در کشور چین، از تخم شربتی برای درمان عفونت، درد معده، گزیدگی مار و حشرات و پایین آوردن دمای بدن استفاده میشود.
* از آن جا که تأثیر ضد اسپاسمی دارد، سیاه سرفه را برطرف میکند.
* در رفع عطش بسیار موثر است.
* مشکل دیگری که دامنگیر دنیا از جمله کشور ما شده فشار خون است که معمولاً بعد از خوردن غذا به ویژه غذاهای پر نشاسته، فشارخون بالا میرود و اگر تخم شربتی همراه غذا خورده شود مواد نشاستهای به تدریج قند موجود در خود را آزاد میکنند و به این ترتیب شما به طور تدریجی انرژی متعادل در طول روز خواهید داشت.
* تخم شربتی دارای مقدار فراوانی پروتئین، آهن، پتاسیم و کلسیم است و در عین حال آنهایی که در جذب کلسیم مشکل دارند بدانند یک ماده معدنی به نام بورون در تخم شربتی باعث انتقال کلسیم به استخوانها میشود.
* عطش: مقداری از تخم شربتی را به شربتی که دوست دارید اضافه کنید و بعد از گذشت حداقل دو دقیقه بنوشید.
* تقویت قلب: تخم شربتی را در عرق بید مشک یا نسترن بریزید و بنوشید.
* تقویت اعصاب: روزانه یک یا دو بار تخم شربتی را در عرق بادرنجبویه مخلوط کنید و آن را با عسل شیرین کنید و بنوشید.
* تنگی نفس، سرفههای خشک: یک قاشق مرباخوری تخم شربتی را در یک لیوان آب ولرم حل کنید و آن را جرعه جرعه بنوشید.
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
به نظر میرسد که شروع تقطیر و استخراج رایحه گیاهان با تولید گلاب از گل محمدی آغاز شده و کمکم به مرحله کنونی تولید صدها نوع عرق گیاهی رسیده است.
یکی از معروفترین و رایجترین عرقهای گیاهی موجود در بازار ایران، عرق نعناع است که س?الهای بسیاری در مورد آن مطرح است. به همین دلیل گفت و گوی زیر با دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، متخصص فارماکوگنوزی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران را آوردهایم تا پاسخ این س?الها را از ایشان بگیریم.
از هر گیاهی مانند برگ نعناع، بیدمشک، ریحان، گل محمدی یا زیره که دارای رایحه و اسانس باشد، میتوان عرقیات گیاهی تولید کرد. برای تولید عرق گیاهی، ابتدا آب و ماده معطر که همان گیاه باشد، میجوشانند. پس از تبخیر آب، عملیات سرد کردن بخار و تقطیر به صورت سنتی یا صنعتی انجام میشود و مایعی که با تقطیر به دست آمده، معطری است که ما ایرانیها به آنها عرق گیاهی میگوییم. طی فرآیند تبخیر و تقطیر، اسانس و رایحه گیاه داخل مولکولهای آب نفوذ میکند و در اصطلاح علمی، آب مقطر تولید میشود. این آبهای معطر مقطر، علاوه بر طعم و رایحه خوبشان، خواصی هم برای بدن دارند. ما ایرانیها معمولاً فقط به مایعی که از گلبرگهای گل محمدی تهیه میشود، «گلاب» میگوییم و سایر آبهای معطر مقطر را «عرق گیاهی» یا «طبی» مینامیم.
اگر میزان گیاه نسبت به حجم آب بیشتر باشد و رایحه و اسانس بیشتری در مولکولهای تقطیرشده آب جمع شوند، اصطلاح «دوآتشه» را برای عرق گیاهی به کار میبرند. عرق دوآتشه، همان عرق اشباعشده یا با عطر بسیار غلیظ. مثلاً میزان برگ نعناعی که برای تولید یک شیشه عرق نعناع دوآتشه استفاده میشود، بسیار بیشتر از برگ نعناعی است که برای تولید یک ظرف عرق نعناع معمولی به کار میرود.
بهتر است عرقهای گیاهی را حداکثر 6 تا 12 ماه پس از تولید مصرف کنید
تا از خاصیت آنها بهرهمند شوید
دقیقاً همین طور است. از آنجا که ماده موثر در عرقیات گیاهی، اسانس و رایحه موجود در آنهاست، هرچه عرق گیاهی بوی بیشتری داشته باشد، یعنی اسانس بیشتری در مولکولهای آب وجود دارد و خواص درمانی بیشتری دارد بنابراین خاصیت ضد نفخ و ضد درد عرق نعناعهای دوآتشه، به مراتب از انواع معمولیشان بیشتر است.
هر مادهای که پاستوریزه شود، عاری از وجود هرگونه آلودگی میکروبی و انگلی است پس آلودگیهای احتمالی، در عرق نعناعهای کارخانهای که عبارت پاستوریزه روی آنها درج شده، وجود ندارد.
عرق از فرآیند تقطیر به دست میآید و مایعی که تقطیر میشود، کاملا استریل و عاری از هرگونه آلودگی است اما امکان دارد آلودگی از طریق ظرف آلوده یا فردی که عرق را به صورت سنتی تولید و بستهبندی میکند، به محصول نهایی راه یابد. به همین دلیل نمیتوانیم بگوییم که عرق نعناعهای سنتی کاملا استریل یا کاملا آلوده هستند. اگر عرق نعناع در کارگاههای خانگی با شرایط بهداشتی تهیه و از ظرفهای پاکیزه برای بستهبندی آن استفاده شود و خود تولیدکننده هم مسایل بهداشتی را رعایت کند، دیگر نباید نگران وجود آلودگی در آن بود.
عرق نعناع، فقط حاوی رایحه نعناع ترکیبشده با آب است که خاصیت ضد نفخ، ضد درد و ضداسپاسم (گرفتگی) دارد. از آنجا که تمام ترکیبهای نعناع وارد عرقش نمیشود، نمیتوان همه خواص برگ نعناع را به عرق آن هم نسبت داد ولی مصرف این عرق گیاهی، پس از غذا و برای رفع دلدرد و نفخ یا هضم بهتر غذا مفید است.
نه، معمولاً میزان استانداردی برای مصرف این عرقهای سنتی وجود ندارد و نمیتوان حجم کاملا مشخصی برای مصرف آنها برای افراد در گروههای سنی و جنسی مختلف در نظر گرفت. البته میتوان پیشنهاد کرد که اگر احساس نفخ و دلدرد داشتید، حدود یک استکان در هر وعده، عرق نعناع مصرف کنید. اگر غلظت و بوی عرق نعناع زیاد باشد، میتوان به مصرف نصف استکان از آن هم بسنده کرد.
نه، فقط افرادی که به خود گیاه نعناع حساسیت دارند و با خوردن آن دچار واکنشهای آلرژیک میشوند، نهتنها عرق نعناع، بلکه هیچیک از محصولاتی را که بر پایه گیاه نعناع تولید شده است، نباید مصرف کنند.
بهتر است تمام عرقهای گیاهی از جمله عرق نعناع در ظرفهای شیشهای نگهداری شود. از آنجا که شیشههای رنگی (مانند شیشههای سبز یا قهوهای) نور کمتری از خود عبور میدهند، استفاده از آنها برای نگهداری از عرقیات از شیشههای شفاف بهتر است. پس از ظرفهای شیشهای، ظرفهای فلزی (مانند ظرفهای آلومینیومی) بهترین ظرفها برای نگهداری از عرقها هستند. این روزها برای پایین آوردن قیمت نهایی محصول از پلاستیک برای بستهبندی بطریهای عرق استفاده میشود اما پلاستیک، برای نگهداری این محصولات مناسب نیست. به همین دلیل بهتر است یا عرقیاتی که در شیشه هستند بخرید یا آنها را پس از خرید در ظرفهای شیشهای رنگی یا فلزی پاکیزه و بدون بو بریزید. تمام عرقهای گیاهی باید در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم آفتاب قرار بگیرند. اگر فروشندهای عرق را بیرون از مغازه و در معرض آفتاب قرار داده بود، از خرید محصول او خودداری کنید.
معمولاً روی بستهبندی عرقیات سنتی تاریخ تولید و انقضا وجود ندارد و گاهی فقط تاریخ تولید روی بستهبندی نوشته میشود. بهتر است عرقهای گیاهی را حداکثر 6 تا 12 ماه پس از تولید مصرف کنید تا از خاصیت آنها بهرهمند شوید. فساد عرق گیاهی را هم میتوان از ظاهر آن متوجه شد. عرق سالم و عاری از آلودگی، کاملا شفاف است. وجود هر گونه کدورت یا رسوب در عرقهای گیاهی میتواند نشاندهنده وجود آلودگیهای میکروبی یا قارچ و کپک، درون آنها باشد و باید از مصرف چنین محصولاتی خودداری کرد.
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
پیامبر اکرم صلیالله علیه و سلم فرمود: "ما من داء إلا فی الحبة السوداء منه شفاء إلا السام" یعنی هیچ بیماری نیست مگر شفای آن در سیاهدانه است جز مرگ.
نامهای دیگر سیاهدانه، سیاه تخمه، سرنیچ سیاه، سنوخ سیاه، کمون اسود، شونیز، شونوز و کمون هندی است.
سیاهدانه طعمی تلخ دارد و به عنوان ادویه در مواد غذایی به خصوص ترشیجات استفاده میشود.
* این دانه بومی جنوب غربی آسیاست و از قدیم به عنوان ضد انگل، ضد باکتری و مسهل استفاده میکردند.
* مصرف سیاهدانه برای زنان شیرده مفید است زیرا باعث افزایش ترشح شیر میشود.
* تحقیقات نشان داده است مواد معدنی و ویتامینهای موجود در سیاهدانه در درمان دیابت، سل، بیماریهای قلبی و عروقی، کمخونی و میگرن مفید است.
* اسیدهای چرب ضروری فراوان موجود در سیاهدانه آن را به نوعی مواد غذایی ضد سرطان تبدیل کرده که در حفظ سلامت پوست و مو نیز مفید است.
* سیاهدانه آهن و پتاسیم فراوانی دارد و علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، باعث رفع مسمومیت خونی و یبوست میشود.
* مصرف روغن سیاهدانه در برنامه غذایی در کاهش قند خون، تعادل فشارخون، بهبود آرتروز و التهاب لثه م?ثر است و کلیه و مجاری ادرار را تصفیه میکند.
* سیاهدانه دارای خواص بسیار زیادی از جمله در درمان سرطانها، درمان زخم معده، نابودی سموم در کبد و نیز تنظیم سیستم گوارش بدن دارد.
برای درمان رماتیسم و فروکش نمودن جوشهای زیرپوستی، پودر سیاهدانه
را با روغن کنجد مخلوط کرده و ضماد کنید
* گفتنی است این گیاه حتی در حیوانات نیز باعث برطرف شدن برخی از بیماریها میشود و حیوانات نیز آن را میشناسند و از آن استفاده میکنند.
* بررسیها نشان میدهند یکی از اصلیترین فایدههای سیاهدانه در بهبود سیستم ایمنی بدن و تقویت آن است، به طوری که حتی در بیماران مبتلا به صرع نیز مصرف آن سبب کاهش حملات تشنج میشود.
* پزشکان هشدار میدهند تا افراد برای استفاده از عرقیات و دانههای گیاهی حتماً با پزشک مشورت نمایند و به خصوص اگر باردار هستند خودسرانه سیاهدانه نخورند.
در تحقیقاتی که اخیراً توسط یکی از پژوهشگران کشورمان انجامشده، اثر پیشگیری و درمانی گیاه سیاهدانه روی زخم معده ناشی از داروی ضد التهاب غیراستروئیدی ایندومتاسین به اثبات رسیده است. صغری پاسبان محقق جوان کشورمان، در تحقیقاتی که در قالب پایاننامه خود جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی پزشکی انجام داده، به نتایج جالبی در خصوص اثرات درمانی گیاه سیاهدانه روی بیماری زخم معده پی برده که به گفته او این اثرات عمدتا از طریق مهار لیپوپراکسیداسیون و نیز افزایش ترشح مخاط معده اعمال شده است.
پاسبان گفت: در تحقیقات انجامگرفته با عنوان بررسی اثر سیاهدانه روی زخم معده ناشی از ایندومتاسین در موش صحرایی، سیاهدانه در حدود 80 درصد از ایجاد زخم معده پیشگیری و در حدود 70 درصد اثر درمانی برای زخم معده از خود نشان داد و در این مطالعه اثر درمانی سیاهدانه در درمان و پیشگیری از زخم معده حتی از داروی معروف و پرمصرفی همچون رانیتیدین نیز بیشتر بود که این موضوع بسیار جالب توجه است.
او یکی از عوارض جانبی داروهای ضد التهاب که در درمان بیماریهای التهابی بسیار پر کاربرد است، ایجاد زخم معده در افراد دانست و اظهار کرد: داروهای ضد التهاب برای از بین بردن التهاب در بیماریهایی که احتیاج به درمان طولانی مدت دارند مانند آرتریت روماتوئید، آرتروز و همچنین در تسکین دردهای مختلف از جمله دردهای زودگذر عضلانی، سردردهای میگرنی و دردهای بعد از عمل جراحی تجویز میشوند. وی در ادامه با تاکید بر اهمیت یافتن راهی جهت کاهش عوارض این داروها، تصریح کرد: امروزه بیش از 30 میلیون بیمار در سراسر کره زمین از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی نظیر ایندومتاسین استفاده میکنند که یکی از عوارض شایع این داروها ایجاد زخم معده در انسان میباشد، به طوری که در بیش از 20 درصد از افراد تحت درمان با داروی ایندومتاسین زخم معده ایجاد شده است.
وی ابراز کرد: داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی جزو پرمصرفترین داروها در سطح جهان به شمار میآیند، اما به دلیل عوارض جانبی خطرناکی که روی دستگاه گوارش ایجاد میکنند مصرف آنها نگرانیها و محدودیتهایی را به همراه دارد، بطوریکه امروزه این مشکل به یکی از دغدغههای مهم علم پزشکی مبدل شده است. این محقق جوان ایرانی در ادامه به بیان خصوصیات و ویژگیهای گیاه سیاهدانه پرداخت و متذکر شد: سیاهدانه یا در اصطلاح انگلیسی Black cumin در طب سنتی ایرانی مصارف متعددی داشته و در درمان بسیاری از امراض همچون سوءهاضمه، سر درد مزمن، اسهال، استفراغ، سرماخوردگی، از دست دادن اشتها، آسم، بیماریهای قلبی، ضعف جسمانی، مشکلات گوارشی، دیابت، رماتیسم، جذام و بسیاری موارد دیگر تجویز و مورد استفاده قرار میگرفته است.
1ـ خوردن دانهی سیاهدانه قاعده آور است، مسمومیت خون را درمان، بدن را تقویت، دل درد و یبوست را درمان، جنین را خارج و زنان وضع حمل کرده را تقویت میکند.
2ـ برای درمان زهر رتیل، به مدت 3 روز و هر روز 3 مثقال از دانهی آن را همراه با آب گرم میل کنید.
3ـ برای درمان درد پشت سر، 25 گرم از پودر دانهی سیاهدانه را در 100 گرم عسل مخلوط نموده و میل کنید.
4ـ برای درمان زانودرد و سیاتیک، 40 روز و هر روز نصف یک استکان آب جوشاندهی سیاهدانه را میل کنید.
5ـ برای درمان هموروئید، خاکستر سیاهدانه و رب مورد را مخلوط نموده، میل کنید.
6ـ برای درمان درد رحم و زایمان، پودر سیاهدانه را با عسل و روغن مخلوط نموده، میل کنید.
7ـ سیاهدانه را بکوبید و بر زگیل ضماد کنید، پس از چند بار تکرار زگیل را از بین میبرد.
8ـ برای درمان آسم و سنگ کلیه، 10 گرم سیاهدانه را با آب گرم و عسل مخلوط نموده، میل کنید.
9ـ برای کشتن انگلهای معده و روده، سیاهدانه را در سرکه دم کرده و میل نمایید.
10ـ برای درمان جوشهای جوانی، پودر سیاهدانه را در سرکه مخلوط کرده و شبها بر محل ضماد کنید.
11ـ برای درمان رماتیسم و فروکش نمودن جوشهای زیرپوستی، پودر سیاهدانه را با روغن کنجد مخلوط کرده و ضماد کنید.
12ـ برای جلوگیری از ریزش موها و رویاندن موهای ریخته شده، پودر سیاهدانه و حنا را در روغن سوسن مخلوط کرده و بر سر ضماد کنید.
13ـ مالیدن جوهر سیاهدانه بر کمر سبب تمدد اعصاب شده و قدرت جنسی را افزایش میدهد.
14ـ مالیدن جوهر سیاهدانه بر صورت باعث جوان شدن پوست صورت میشود.
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه و آشپزی تبیان